Şeytan Üçgeni

Vakti zamanında Horasan’da gönlü ilim aşkıyla yanan bir genç vardı. İlim öğrenmek için Irak’a gitmiş, ilim peşinde bir hayli koştuktan ve birçok şey öğrendikten sonra memleketine dönmek üzere hazırlanmıştı. Mutluluktan yerinde duramıyor, içindeki sevinç ve mutluluk an be an artıyordu. Tam bu ana ariflerden biri ile karşılaştı. Gönlü yüce arif onu denemek için;

“Evladım, dedi. Horasan’da şeytan var mı?”

Genç atıldı:

“Efendim, onun olmadığı yer mi var?” dedi.

“Orada şeytanla nasıl savaşırlar?” diye sordu Arif.

“Ona karşı gelmekle!”

“Ya tekrar gelirse?”

“Yine ona karışı gelirler.”

“Tuhaf şey!”

“Neden tuhaf olsun?”

“Bütün ömrümüz şeytanla didişerek mi geçecek?”

Genç adamın aklı allak bullak oldu:

-O halde ne yapmalı? Diye sordu.

Yüce arif söyle yanıtladı:

-Yolda azgın bir çoban köpeğine rast gelirsen sana dişlerini gösteren köpeği kovmakla uğraşmak kar etmez. Köpekten kurtulmanın en kestirme çaresi sahibini çağırmaktır. Çünkü sahibi ona hemen söz dinletir ve seni korur.

Şeytanla savaşmanın yolu da budur, yani Allah’a yönelmektir.